IPAD, IPHONE o IPON

Sa panahon natin ngayon, halos every month ay mayroong mga bagong inilalabas na mga modelo ng iba't-ibang uri ng gadget. Mapa laptop, tablet, telepono at kung anu-ano pang mga gadgets. In fact, sa newsfeed ng aking Facebook, walang araw na lilipas na hindi ako makakakita ng aking mga friendship na mag po-post  ng kanilang bagong acquired na gadget, particularly mga  smart phones. "At last I have U!" wika ng isa, "A gift for myself", "My new toy" - for sure kayo rin na may mga Facebook accounts, may nakikita rin kayong mga ganitong posts sa inyong newsfeed.


There's nothing wrong with that naman. Syempre each one of us has our own prerogatives diba? Choice nya yun e. Karapatan nya yun.

Kagaya ng kakilala kong babae. Naka I-phone, I-pad, laptop, may home theatre, pero hindi duon nagtatapos ang description ng buhay nya. Nangungupahan din sya, may trabaho sya, minimum wage earner. may tatlong anak at syempre pa, may-asawa. May trabaho naman ang asawang lalaki kahit paano, trabaho nya ang tomoma, magpabili kay misis ng ganito at ganoon, at madalas nga, buong araw syang nagpapagod sa kanyang Clash of the Clans. Mahilig din silang mamasyal at kumain sa labas.

What am I pointing out here? Majority sa atin, walang alam sa tamang pag handle ng kanilang finances. Ito ang madalas na dahilan kung bakit maraming Pilipino ang nababaon sa utang o kaya naman ay nahihirapan sa buhay. Ito rin ang dahilan kung bakit marami sa ating mga kababayan ang hindi masaya sa uri ng pamumuhay mayroon sila.

Nauuna kasi sa atin ang luho, ang kagustuhan at hindi ang kailangan. Marami once na marinig na may ilalabas na bagong modelo ng Samsung o ng Apple, talaga namang unahan sa pagbili, kahit utang pa yan, basta't magkaroon lang sila ng ganon. Kasi nga naman hindi "in" pag hindi uso ang gamit na gadget. Kaya pagdating ng bayaran, di magkandaugaga sa paghahanap ng iba na namang mauutangan. Kaya ayun, dumadating sila sa punto na hindi na nila namamalayan, mas malalim pa pala ang hukay na nahukay nila dahil sa pagkakautang nila kaysa sa hukay na paglilibingan sa kanila.

 Sa tuwing naiimbitahan ako na magsalita tungkol sa Financial Literacy o kung paano maging financially free, usually, after the event maraming participants ang nakikipag-usap sa akin at ang palaging tanong sa akin ng mga tao, paano nga ba? Ano ang magandang negosyong dapat pasukin o paano at saan ako magsisimula? Paano ko mababago at mapapaganda ang buhay ko? Isa lang ang lagi kong sagot sa mga taong lumalapit sa akin na ganito ang mga tanong. Tinitingnan ko lang sila at saka ko sasabihing, tanungin mo muna ang sarili mo kung decided ka na ba talaga na magbago ang buhay mo at pag talagang decided ka na, saka ka na ulit makipag-usap sa akin.

For those people na hindi nakakaunawa, they would take it negatively. Pero sa mga talagang nais magbago ang buhay nila, they would take the challenge and my ways.

Maaaring ikaw din na bumabasa nito, nagtatanong ka sa sarili mo ngayon, bakit ganoon ang sagot ko sa kanila. Simple. There is no point starting a new kung ikaw mismo sa sarili mo ay hindi talagang desidido. Ano yun? Hindi kasi sapat na sabihin mo na desidido ka talaga. Hindi duon nagtatapos iyon. Hindi pagkatapos mong sabihing, "oo, desidido akong mabago ang buhay ko" ay gaganda na nga ang buhay mo. It's not like that. It is a process. It is a long, tedious, full of hardwork process. Kaya kung ikaw ang tipo ng tao na ang gusto ay instant yaman, hindi ito para sa iyo. Maraming mga so called financial speakers or advisers, nagsasabing you don't need hardwork. May sikreto daw sila sa pagyaman. All you have to do is to attend their trainings, and mind you, hindi mura ang trainings na ino-offer nila, kaya kung wala kang pera para umattend ng training nila, mananatili kang poor. Sila yun, hindi ako yun. I don't care whether you have the money or you don't have the money. What I care about is how decided are you to change your life and how much efforts can you give. Kasi kahit may pera ka, kung hindi ka naman ganoon ka-desidido, ayaw ko ding maging mentor mo. Magsasayang lang ako ng oras sa iyo. Kasi para sa akin, isang napakalaking achievement na ang makita ko na ang tinuturuan ko ay ma-achieve nya fully ang pagbabago  na nais nyang mangyari sa kanyang buhay. Hindi ako nagbebenta o nag-i-endorso ng anumang produkto kaya makakasiguro ka na walang lokohan sa mga trainings ko. Kasi hindi naman ako motivated ng pera kundi, motivated ako ng isang adhikain. Adhikain na makatulong kahit na sa pinaka maliit na paraan upang maitaas ang antas ng pamumuhay ng mga tao na talagang ibig mabuhay ng maayos at matiwasay.

Ikaw, ano ang inuuna mo I-PAD, I-PHONE o I-PON? Kung anoman ang sagot mo, tanging ikaw lang ang makakaalam. Ang tanging alam ko lang, kung ano ang ginagawa mo, ito ang lumalabas na priority mo. Sabi nga, action speaks louder than words.

Ok then, till next time! Babuu!!!